Ricordi d’infanzia: ..’ncera ‘na fiata ‘na muscia ‘nchiata ca se bbinchaiu te simulata. Uei cu te la cuntu n’aura fiata? ?’Ncera na fiata ‘na muscia ‘nchiata ca se bbinchiau te simulata, uei cu te la cuntu ‘naura fiata? Questa sorta di tiritera cantilenata chiudeva a ripetizione li “cunti” o le canzoncine filastrocche raccontate all’infinito!
E poi, sempre sul gioco di parole e di suoni: “te fete lu fiatu”!
↧
Commenti su Due improbabili, anzi impossibili coniugi: la fiàta e lu fiàtu (la fiata e il fiato) di Elsa Carrisi
↧